Oświadczenie Prokuratury Okręgowej W Krakowie Dotyczące ...

W dniu 2 lutego 2022 roku Sąd Apelacyjny w Warszawie rozpatrując zażalenia prokuratora i obrońców Roberta S. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie.    

Podkreślić należy, że decyzja ta w zakresie nieuwzględnienia zażalenia prokuratora i oskarżycieli posiłkowych spowodowana została wyłącznie kwestiami formalnymi. W ocenie Sądu II instancji od czasu uchylenia tymczasowego aresztowania przez Sąd Okręgowy w Warszawie, w dniu 25 sierpnia 2021 roku brak jest „substratu” tego środka, zatem od tego dnia nie można stosować aresztu w dalszym ciągu ani go przedłużać.  Niezależnie od powyższego   z uwagi na czas  stosowania tymczasowego aresztowania w tej sprawie tj. ponad dwa lata, jego przedłużenie możliwe byłoby tylko na wniosek Sądu pierwszej instancji, a tego wniosku Sąd Okręgowy w Warszawie nie złożył, samo zaś niewystąpienie z przedmiotowym wnioskiem przez Sąd Okręgowy w Warszawie jest niezaskarżalne.  

Niezależnie jednak od kwestii formalnych postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 2 lutego 2022 roku ma wymiar merytoryczny, który szczególnie wybrzmiewa w zderzeniu z argumentami zażalenia obrońców Roberta S.  

Należy zwrócić uwagę na tę część uzasadnienia, w którym Sąd Apelacyjny w Warszawie jednoznacznie stwierdził – tak, jak wywodził to prokurator w swoim zażaleniu, iż w sprawie „istnieje ogólna przesłanka stosowania środka zapobiegawczego polegająca na uznaniu dużego prawdopodobieństwa popełnienia przez oskarżonych zarzucanych im czynów”.  

Sąd II instancji wskazał, iż dowody w tym zakresie były niejednokrotnie przedmiotem oceny sądów obu instancji w aspekcie istnienia przesłanki z art. 249 § 1 kpk i ocena ta doprowadzała za każdym razem do stwierdzenia wysokiego prawdopodobieństwa sprawstwa oskarżonych. Pięciokrotnie dokonał jej Sąd Apelacyjny w Warszawie, zaś poczyniona po raz szósty w dniu 2 lutego 2022 roku pozostała niezmieniona. Za takim stwierdzeniem przemawiało też zażalenie prokuratora.  

Sąd Apelacyjny wskazał ponadto, iż dokonując oceny istnienia przesłanki z art. 249 § 1 kpk  miał na uwadze także uzupełnione wyjaśnienia oskarżonych Marcina B. i Dariusza S. oraz inne dowody w sprawie. Zaznaczył, iż „dowody nieosobowe potwierdzają zaistnienie okoliczności wskazywanych w wyjaśnieniach Marcina B. i Dariusza S., przez co rzutują na ocenę ich wiarygodności”. Podkreślił, iż „aż do momentu wyrokowania, a w postępowaniu incydentalnym szczególnie nie sposób tracić z pola widzenia zgodności (…) relacji obu współoskarżonych, nie tylko co do udziału Roberta S. go w zarzucanych mu przestępstwach, ale również jego roli”. Ponadto Sąd wskazał, że uzupełnienie czy ewoluowanie składanych przez oskarżonych depozycji nie deprecjonuje istnienia wcześniejszych wyjaśnień lub wniosków z nich płynących.  

Sąd potwierdził także istnienie tzw. przesłanek szczególnych stosowania środków zapobiegawczych, a to obawy matactwa procesowego i wymierzenia oskarżonym surowej kary, co również podkreślał prokurator.  

W ocenie Prokuratury Okręgowej w Krakowie powyższe stanowisko Sądu II instancji jasno wskazuje na to, iż wysokie prawdopodobieństwo popełnienia przez oskarżonych zarzucanych im czynów nadal istnieje w realiach tej sprawy i nie uległo „osłabieniu”. Prokuratura Okręgowa w Krakowieopublikowano: 08.02.2022POLECANE:Prokuratura Okręgowa w Krakowie dot. sprostowania nieprawdziwych informacji zamieszczonych w mediach;Akt oskarżenia w sprawie zabójstwa małżeństwa Jaroszewiczów;Prokuratura Okręgowa w Krakowie niezwłocznie złoży zażalenie na decyzję Sądu Okręgowego w Warszawie o uchyleniu tymczasowego aresztu wobec trzech oskarżonych w sprawie zabójstwa Piotra i Alicji Jaroszewiczów;